Afgelopen dinsdag is het eerste Nederlandse slachtoffer geïdentificeerd, het gaat om de Zwolse Tamara Ernst. In diverse bronnen wordt de identificatie van Ernst bevestigd, eerder kwam ook de vader van de Britse Liam Sweeney naar voren, met het feit dat zijn zoon geïdentificeerd was.
17 juli 2014
Hoewel de vliegtuigramp alweer bijna een maand geleden is, is er pas vandaag in Australië een dag van nationale rouw afgekondigd. In Nederland was die 23 juli jongstleden. Van de 298 slachtoffers waren er 38 afkomstig uit Australië. Net als in Nederland hangen de vlaggen overal in Australië halfstok en wordt er een herdenkingsdienst gehouden in Melbourne, ook is er in Perth een wake met kaarsen.
De zoektocht gaat door
Hoewel zoals gezegd de maand ondertussen alweer bijna een maand geleden plaatsvond, zijn er nog altijd moeilijkheden met het bergen, zowel van mogelijke menselijke resten als van het vliegtuig zelf. Het plaats delict ligt midden in een gebied waar gevochten wordt, en dit heeft zijn weerslag op de onderzoekers. Ondanks deze problemen wordt er nog hard gezocht naar zowel menselijke overblijfselen, maar ook naar spullen van slachtoffers om mensen direct te kunnen linken dat ze aan boord waren. Hierbij moet je denken aan identificatie materialen, maar er wordt ook gekeken naar dingen die van waarde kunnen zijn voor nabestaanden zoals foto’s. Andere voorwerpen hebben geen prioriteit en liggen nog veelvuldig op de rampplek.
Inwoners slaan op de vlucht
Hoewel de ramp verschrikkelijk is, en ook zeer zeker voorkomen had moeten en kunnen worden. Is het voor de inwoners van het betreffende gebied eveneens moeilijk. Zij zitten in een oorlogsgelijke situatie en moeten hier dagelijks mee omgaan. Er is zelfs al sprake van moeder die hun kind willen meegeven aan andere mensen om maar te voorkomen dat hun kind in een dergelijke situatie moet opgroeien. Zij willen hier zelfs voor betalen. Al met al is het een situatie die vrijwel om de hoek ligt, en waar vrij weinig aan gedaan wordt. Momenteel wordt er ook enkel gesproken over een staakt het vuren op de rampplek zelf, dat lost vrij weinig op, op de langere termijn en zal enkel nog meer mensenlevens gaan opeisen.
Het Nederlands Openbaar Ministerie regelde dat de overlijdensaktes van vrijwel alle 196 slachtoffers met een Nederlandse nationaliteit, alsook van degenen met een andere nationaliteit die in Nederland hadden gewoond, in een keer werden opgemaakt, hetgeen niet eerder was vertoond.
Ik krijg nog steeds kippenvel wanneer ik terugdenk aan dit drama. Vind het nog steeds bijzonder dat de slachtoffers met naam en toenaam genoemd worden. De families van hen hebben toch recht op privacy? Nu er complete namen genoemd worden, duurt het vast en zeker niet lang voor de pers er op de stoep staat. Jammer. Misschien even aanpassen?
Hoe is het uiteindelijk eigenlijk afgelopen met deze ramp? Er was destijds veel aandacht voor (logisch), maar ik heb er nu toch al een paar jaar niets meer over gehoord. Is er bijvoorbeeld al iets bekend over de oorzaak? Of is dit ook weet zo’n gevalletje dat in de doofpot wordt gedaan? Dat zou ik echt te gek voor woorden vinden. Moet je kijken om hoeveel mensenlevens het gaat…